Jeepsafari

Vandaag gaat de wekker om 6.00u, want we moeten ja we moeten je leest het goed om 7.00u aan het ontbijt zitten, want we gaan op excursie en om 8.00u is het tijdstip van vertrek. We weten niet zeker of het tempo voor het opdienen van het ontbijt ook op Afrikaans tempo gaat dus we zijn in de tijdsplanning voor safe gegaan.

Twas een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet en eigenlijk vergelijkbaar met een ontbijt in Nederlandse hotels net geen van der Valk maar het kwam in de buurt. Voor 8 uur stonden we aan de weg te wachten dus dat deden we keurig. We gingen vandaag met open Jeeps onze excursie maken en ja hoor daar kwam nummer 1 om de bocht twas de nieuwste niet meer. De chauffeur eruit wou de voordeur open maken maar dat lukte ff niet, duwen en trekken en ja hoor er kwam beweging in, passagier 1 kon gaan zitten en de anderen in de bak. Jeep 2 was ook gearriveerd en daar namen wij plaats in, ook die was bij ons niet meer door de keuring gekomen. Afijn dit doen ze al jaren zo dus niet zeuren we gaan op pad. Op naar het volgende punt want we gaan met 4 jeeps vandaag, daar aangekomen staat de rest van de groep te wachten, maar nog geen jeeps voor hen. Na een poosje te hebben we wacht arriveren die ook en kan onze tocht verder gaan. Na een paar minuten gaan we met z’n allen naar de kant, verteld de gids wat de plannen van vandaag zijn en stelt de overige gidsen en chauffeurs aan ons voor. Nu kunnen we echt gaan. Als eerste gaan er naar de grootste markt van Gambia en die is in Serrekunda, ai ai ai wat je daar allemaal ziet en ruikt....de keuringsdienst van waren kennen ze hier heel zeker niet. Op de markt wel ff inkopen gedaan nl. 2 onderbroeken, je moet toch wat. Door sommigen werden we hard uitgelachen omdat we blank waren en ook een aantal moesten ff aan ons voelen, ze denken vast dat we hard ziek zijn met zo’n witte huid. Na een tijdje daar te hebben rondgelopen weer in de Jeep op weg naar Lamin lodge voor een bak koffie en een soort van oliebol. We gaan over de gebaande en de ongebaande wegen en happen veeeeel stof. Lamin lodge is een houten gebouw in de mangrove, leuk om te zien. We kregen heerlijke koffie en de oliebolletjes waren ook lekker, we werden gewaarschuwd voor de apen, want die hielden ook van de oliebollen en als ze ze roken zouden wij ze in een mum van tijd kwijt zijn. De apen hadden lazy wednesday denk ik want we zagen er niet 1! De gids verbaasde zich er ook over, maar had er ook geen reden voor. Nog even wat rondgekeken en weer in de Jeeps. De wegen waren nog niet veranderd dus het gehobbel ging weer lekker door uit alle heggen en steggen kwamen kinderen aangerend en zwaaiden en schreeuwden naar ons, zodra er een jeep in de buurt komt ondernemen ze deze actie denk ik, op zoek naar snoep of wat anders.
We stopten bij een schooltje en dan staan er ineens weer veel van die kleintjes om je heen, best heel leuk. Veel van de groep hadden kadootjes voor ze meegenomen. De kids werden op een gegeven moment keurig in een rij gezet en 1 voor 1 kregen ze wat, ging best ietsje geordend, maar daarvoor ging het wel ff met duw en trekwerk. We mochten ook binnenkijken in school en de leraar vertelde het 1 en ander. En tenslotte werd er voor ons gezongen, een leuke ervaring.
Weer in de Jeep en op weg naar de volgende stop, schoner werden we er niet op. Shirts die in de morgen nog wit waren begonnen hier en daar de kleur bruin oranje aan te nemen. Na weer een heel aantal kilometers door de rimboe stopten we bij een compound en mochten we binnen kijken. Oef da was ff wat minder luxe, ze vertelden ons dat de kinderen met z’n 5 en in een tweepersoons bed sliepen, de koelkast was een emmer met een deksel en koken deden ze buiten op een vuurtje We hadden een zak rijst voor deze mensen meegenomen, daar kunnen ze weer een maand van eten.. Er was ook een baby in het midden, velen hielden haar ff vast maar toen was daar het moment dat we weer verder gingen er stonden een aantal Afrikaanse vrouwen, maar wij wisten niet meer wie de moeder was dus we vroegen het, maar er reageerde niemand. Ik denk als we haar in de rugtas gestopt hadden en meegenomen hadden dat er ook niemand wat gezegd had. Ze gunnen zo’n kind toch eigenlijk een beter leven, hoe schrijnend....? Uiteindelijk ist kindje maar bij 1 ietsje in de handen gedrukt, twas tenslotte 1 van hen en niet van ons.
Onze tocht ging weer verder op naar Paradise Beach, daar gingen we heen voor de lunch en siësta, daar aangekomen ff de handen gewassen en aan tafel, ze hadden heerlijk voor ons gekookt er was: stokbrood, 2 soorten rijst, een soort sausje van uien, kip, vis en patat, lekker van gesmikkeld. De naam Paradise Beach zegt het al zit aan zee en daar konden we dus ook lekker siësta houden we hadden 3 kwartier om te zwemmen of gewoon lekker op zo’n bedje te liggen, wij hebben ff gevoeld wat de temperatuur van het water was met onze tenen en zijn toen lekker op het bedje gaan liggen. Na de siësta naar de volgende bezienswaardigheid nl de vismarkt, na weer een ritje over onveilige wegen, ze rijden hier in Gambia nl kris kras door elkaar verkeersregels zullen er vast zijn maar aks je voorrang wil dat toeter je gewoon en die ander moet ff wachten. We zaten/stonden regelmatig met gierende hartkleppen maar de chauffeur bleek stoïcijns kijken en had het nergens over. We waren gearriveerd bij de vismarkt jooow wat een lucht zeg, niet te harden we vroegen ons af waar de wasknijper voor onze neus was. Doorgelopen naar het strand was daar een mooi schouwspel gaande. De vissersboten kwamen terug van zee, lagen voor de kust en mannen helemaal ingepakt liepen met een mand op hun hoofd de zee in om de vers gevangen vis aan land te brengen, waar o.a. vrouwen zaten om dit te sorteren en of te verkopen. Een stukje verderop staan tig diepvries kisten waarin men de vis gekoeld op grote ijsblokken bewaard ik kan me niet voorstellen dat het er de volgende dag nog smakelijk uitziet en lekker smaakt.
Wij weer in de jeep, nog ff voorzien van de nodige frisdrank en daar gingen we het verkeer weer in, mega wat moet je een sterk hart hebben regelmatig denk je klabam dat gaat mis maar nee ff toeteren en de ander stopt. We kwamen weer op de plek waar we vanmorgen ook verzameld hadden, stopten nog ff de gidsen bedankte ons names iedereen en ook wij werden naar ons hotel gebracht.

Heeeeerlijk douchen, want wat zagen we eruit, bruin oranje vant stof en als je je afdroogde had je nog het idee dat het stof in je huid zat, bah. Daarna op de strip gegeten bij een tapsbar. Ineke en Erika hadden niet helemaal goed gekozen dat van mij smaakte prima. Terug naar het hotel, nog ff een bakje koffie genomen en toen nog lekker een poosje buiten op het terras bij het appartement gezeten en niet al te laat naar bed, we waren alweer moe geworden.