Vertrekken en aankomen

Eindelijk is het dan zover; eind februari en de lang verwachte reis naar Gambia kan beginnen. Na een laatste bak koffie thuis zijn we uit voorzorg maandagavond al naar Amsterdam gegaan, want tsja 4.30u op dinsdag op Schiphol is best wel akelig vroeg. We hebben overnacht in het Ibis hotel geen overdreven luxe, maar een aardige kamer.
Niet al te laat gaan slapen, want we mochten om 3.30u weer op de hoeven.

De wekker ging en wij als een speer uit de veren, allemaal toilet gemaakt en ja nu ging het echt beginnen. Even een telefoontje naar het parkeerbedrijf met de melding met een klein half uurtje zijn we bij u, prima bella we zien u tussen vertrekhal 2 en 3. Zo gezegd zo gedaan, de reis naar Schiphol was maar een stukje. Koffers eruit, laatste check op schade nog wat papierwerk en wij konden gaan en de auto ging ook.

Het inchecken ging voorspoedig, inmiddels ook allemaal zelfbediening dus red je ermee. De koffers waren ingecheckt dus dat was geregeld, (dachten we), maar daarover later meer.


Nu op naar de check voor de handbagage, het is weer nieuw dat je water mee mag nemen; althans voor ons is dat nieuw. Meuk op de band, zelf door de scan. Erika als eerst e dat ging goed o nee toch niet haar koffer moest even een extra check dus wilt u deze even open maken mevrouw? Inmiddels was ik ook door de scan en ja hoor prijs, mag ik u even fouilleren? Zeker dat mag. Ga maar staan; armen spreiden en dan wordt je dus ff nagevoeld, niks aan het handje. Maar daar stond Erika het warm te hebben ze kreeg de koffer niet van het slot en wist zeker dat ze de goede code had. Ineke had inmiddels ook de scans gehad en veilig doorgekomen en daar stonden we dan met z’n drieën aan de koffer te duwen, draaien en te trekken. Erika wist het echt zeker dit was de ingestelde code, nog vragen aan die kerel achter de band of hij een oplossing wist nee, nee hij had ook niet zoveel ervaring met koffers..... ik vermoed dat het z’n eerste werkdag was. Afijn na nog wat geduw op de cijfercode was daar ineens de juiste code (twas stiekem toch een ander) en kon de koffer open, check gedaan en..... niks aan de hand....Zo dat hadden we ook weer overleeft.
Nu op naar de paspoort controle, zelfs daar is het zelfbediening er staat enkel nog een mannetje om aanwijzingen te geven. Je stap een soort poortje binnen, scant je paspoort, kijkt nog ff naar een camera, maken ze ff wat opnames en dan krijg je rood of groen licht; wij dus gelukkig groen licht. We kunnen gaan! Dat was de laatste handeling en konden we op naar het ontbijt. Voor vandaag was dat yoghurt met muesli en een lekker bakje koffie. Nog wat door de winkeltjes gesjouwd en toen gaan boarden, alles ging prima en we konden op tijd gaan.
De vlucht verliep prima op zijn tijden werden we voorzien van een natje en een droogje en de smaak daarvan was prima. Na ruim 4 uur gevlogen te hebben werd de daling richting Dakar ingezet, daar hadden we een tussenlanding. 3 kwartier stonden we aan de grond om het toestel bij te tanken, passagiers uit- en in te laten stappen. Na 3 kwartier konden we weer gaan voor het laatste stukje naar the Gambia zoals ze hier zeggen. Na ruim een half uur vliegen werd wederom de daling ingezet en jawel daar waren we in Afrika. De handbagage meegenomen en we konden vertrekken, richting de douane. Hier deden ze niet aan zelfbediening er zaten een aantal mannen in een hokje die moesten een vooraf ingevuld papiertje hebben, ze keken ff in je paspoort vragen in welke accommodatie je zit en je kunt doorrrr op naar de bagageband.

Het vliegveld is niet mega groot en er draait 1 bagageband en de eerste koffers liggen er al op. Als snel heeft Ineke haar koffer, Erika hoeft ook niet lang te wachten maar die van mij is er nog niet......Na alle bagage soms 3 keer voorbij hebben zien komen raakt de band steeds leger. Bam de band stopt vast een storing denk ik, maar nee helaas dat was verkeerd gedacht; meer bagage is er niet, daar sta je dan met alleen je rugtasje als handbagage....Erika loopt naar zo’n man die bij de bagageband zit of er nog meer bagage komt, nee dit is het mocht je wat missen dan moet je even daar in de hoek kijken of je koffer daar misschien staat en anders aangifte van vermissing doen, het werd dus dat laatste. Twee dames achter de tafel vullen een formulier met pen voor je in stellen een aantal vragen van hoe ziet je koffer eruit, waar verblijf je, waar woon je enz. de dame die mijn formulier in vulde deed dat ook niet met enige regelmaat was te merken, want ze moest steeds aan die ander vragen wat ze in moest vullen en halverwege nam zelfs een ander het weer over, ze kreeg pauze denk ik. Afijn de boel was ingevuld dus op naar de bus voor de transfer, maar eerst ff melden bij de hostess. Zij was inmiddels al op de hoogte dat mijn koffer er niet was en maakte een foto van mijn aangifte formulier en zou achter mijn koffer aan gaan. Nog even Arnest en Andrea begroet zij kwamen ook gasten ophalen en toen op naar de bus die ons naar ons hotel zou brengen. Buiten aangekomen zien we dat het iets anders is dan in NL namelijk veel zand en een scheve stoep. Na een paar meter gelopen te hebben komt er een grote man aan die ons koffers wil dragen wij NEE dat hoeft niet dat doen we zelf. Hij heeft de hengels al vast en zegt JA ik ben de chauffeur dus geef die koffers, okay okay als dat zo is denken we dus we laten los en hij neemt ze over. Twas hooguit 15 meter lopen en we waren bij de bus en je voelt hem al aankomen hij was niet de chauffeur maar wou wel geld zien.... Welkom in Afrika....
Afijn eerst ff gasten uitgezet bij een hotel en toen naar het onze. Dat ziet er keurig uit geld gewisseld en we voelden ons miljonair zo’n stapel papiergeld dat we kregen. Daarna ff een andere simkaart geregeld, want de Nederlandse providers hebben iets te hoge tarieven voor bellen, whatsappen en smsen vanuit Gambia. Zo ook wij konden eindelijk naar de kamer. Steeds had er een personeelslid van het hotel op ons staan te wachten, want die bracht ons naar de kamer. Keurige kamer, met een fijne douche en een mooi uitzicht in de groene tuin.

Toen kon het regelwerk beginnen omdat mijn koffer er niet was, geappt met de verzekeringsmaatschappij en ik kreeg het advies om naar de alarmcentrale te bellen, daar was het helaas spitsuur, dus lang wachten en niemand aan de lijn krijgen. Toen bedacht dat we in elk geval een shirt en slippers zouden gaan kopen en van de hostess hadden we het advies gekregen om van alle aankopen de bonnetjes te bewaren. Dus wij op pad, aangekomen op een klein marktje ben je ineens ieders vriend geworden. Als je maar 1 vinger naar iets wijst moet je het al passen en heb je uiteraard het mooiste kledingstuk van heel Afrika van de beste kwaliteit en de laagste prijs. De slippers waren snel gescoord, nu op voor het shirt dat was ff wat lastiger en lukte in de middag ff niet, pieuw zeg kleding passen in de warmte ook niet echt aan te raden. We kwamen langs een Belg die de gewone snacks zoals frikadellen en kroketten verkocht daar ff wat gedronken en een bamischijf gegeten, we wilden bitterballen maar die had ie vandaag niet twas niet erg, want de bamischijf smaakte ook prima ondanks dat in de tijd dat wij daar zaten een aantal keer de stroom uitviel. Weer naar het hotel, de hostess was er en zij had in de middag aangegeven kom straks nog even vragen of ik meer weet over je koffer dus zo gezegd zo gedaan, nou ze had dus als nieuws dat de koffer nog nergens getraceerd was en de grote vraag is waar is dat ding.......uuuh ok en nu? Ze zou alles voor me in de gaten houden en zodra er nieuws was zou ze me mailen.

Erika en Ineke hadden inmiddels een kluis gehuurd, ff iets warmere kleding aangetrokken want we hadden het inmiddels niet warm meer en toen weer op pad voor ons diner. Lekker een pizza opgesmikkeld toen ff een tandenborstel en deo en tenslotte een soort van bloesje in het winkeltje van het hotel gescoord, we vroegen om een bon voor de verzekering, nou we kregen de mooiste bon ooit, met de hand geschreven en het telefoonnummer van de verkoper persoonlijk.

Daarna naar de kamer om te gaan slapen want we waren best moe na zo’n enerverende dag. Nog ff de mail gecheckt en ja daar was bericht van de hostess de koffer was terecht en zal onder voorbehoud vrijdagmiddag bij het hotel afgeleverd worden, helaas iets te laat voor het grote feest. We gaan eerst maar es slapen, morgen op excursie en dan kijken we verder (naar kleding.)