Wat een belevenissen

12 en 13 augustus 2019
Om 6.00u uit de veren, zodat we om 7.00u aan het ontbijt konden want we zouden om 7.30u door de gidsen opgehaald worden omdat we zouden gaan logeren in George Town. Om 7.30u wij aan de weg gaan staan maar er was nog geen gids te zien. Na een kwartiertje te hebben gewacht werd hij maar eens gebeld en gevraagd waar hij bleef uuh het was toch om 8.30u dat hij ons op moest halen... nee jonguh dat is een uur te laat, ze zijn wel onderweg en over ongeveer 30 minuten zijn ze bij ons. Afijn niks aan te doen, we genieten lekker buiten en wachten. Daar komen de jongens aan, dit keer gaan we met een Volkswagenbusje gaan we deze trip maken. Op naar Georgetown voor onze overnachtingen meer in de binnenlanden. Het is ruim 3 uur rijden voordat we op de plaats komen waar we zullen overnachten. Onderweg stoppen we even om wat stokbroden, mayonaise en sardientjes te kopen, dat is de snack na de lunch voor vandaag en heel normaal voor Afrikanen, wij houden het alleen bij het stokbrood er zat wel aardig kauw in...
Op naar de steencirkels van Gambia, daar was een soort museum en de gids had hele verhalen, ik kan ze helaas niet meer na vertellen en bespaar jullie dus ook de details.
Vervolgens weer in de bus op weg naar de boot om Nijlpaarden, Krokodillen en chimpansees te gaan spotten. Aangekomen bij de boot zien we dat het vloed is en dat niet de juiste tij om bovengenoemde beesten te gaan spotten dus we houden ff siësta. Na een tijdje te hebben gewacht vertrekken we met de boot. Verrekijker in de aanslag en loeren. De nijlpaarden zien we niet, de krokodillen zien we niet, maarrrrrr de chimpansees zien we wel!! Super leuk om te zien en ze leven hier dus echt in het wild.
Poos gevaren en op een gegeven moment hadden we het op de boot wel gezien, tduurde nog best een tijd voordat we weer aan wal stonden. We zouden 1,5 uur varen geloof ik maar het werd zomaar een uur meer tsja ook dat is Afrika. Weer in het busje en op weg naar onze eindbestemming, rond half 7 in de avond komen we aan bij de pont die ons deze keer naar de overkant zal brengen. Er verzamelen zich veel mensen in mooie kleding rondom ons, dat komt omdat ze vandaag hier het offerfeest vieren, waarom het een dag later is weet ik eigenlijk niet, maar goed dat is ook niet heel belangrijk. We hadden nog wat pennen en hebben die aan de kids uitgedeeld, je denkt in de eerste instantie dat er een stuk of 10 kinderen zijn, maar vraag me niet hoe ze het weten dat er wat uitgedeeld wordt maar in een mum van tijd zijn het er 40, uit alle heggen en steggen komen ze tevoorschijn. We konden de pont op eerst ons busje, vervolgens de andere bus die ook stond te wachten, deze was er al op, maar hij gaat er weer af de andere bus die stond te wachten was er eerder dus die mag mee. Het voetvolk begint er ook de sjoets in te zetten dus wij gaan ook maar in ganzenpas mee. Lekker tussen de zwetende en ruikende menigte, het valt ons hier op dat de groep oudere dames die bij ons op de boot staat geen Engels spreekt. Met een paar minuten staan we aan de overkant. De eerste bus mag eraf, maar dat is nog ff een dingetje er zit een grote knik tussen de kade en de pont dus daar knapt de bumper een stuk van los, geen nood ze geven er een paar stoten tegen en de bumper hangt weer, bus vol laden en ze kunnen weer gaan. Ons busje komt er zonder schade af en ook wij kunnen weer door. Tis nu niet ver meer, rond half 8 komen we aan op de plek waar we die nacht zullen blijven. Bagage uit het busje allemaal een fles water mee voor het poetsen van de tandjes. De gids overlegt even wat met de eigenaar en we krijgen onze hut toegewezen. Ik vraag me nu al af waarom ik dit ook alweer wou....en bij het binnengaan van de hut helemaal. Het was binnen bloedheet, er liep in de hut hier en daar een beestje de matrassen waren een soort zandzakken en aan het plafond hing een ventilator met zoveel lawaai te draaien, daar was het geluid van een chinook die in de nachtelijke uren over de Veluwe vliegt niks bij. En dan nog het allerergste de douche deed het niet, want men had problemen met het water, zelfs de wc moesten we doortrekken met een emmertje.... Toen we dat ontdekt hadden hebben we even het liedje gezongen van “ach was ik maar bij moeder thuis gebleven”, dat kwam vooral door het feit dat we een super goede, schone hotelkamer met airco en een heerlijke douche ingeruild hebben voor een achenebbisj hut. Tsja en daar zit je dan. Als ze gezegd hadden we instappen we gaan terug naar het hotel, ruim 3 uur rijden, was ik degene die het eerste in het busje gezeten had, pfff kben hier echt niet op gemaakt en ik vermoed dat Avanta me niet als reis deelnemer zal gaan ontmoeten. Om 20.00u staat het eten gereed, koken kunnen ze prima die Gambianen dus we storten ons op de maaltijd, die smaakt ons prima. Wel zie ik hier en daar nog meer bedenkelijke gezichten, jullie mogen zelf invullen wat daar de oorzaak van is....Nadat het eten op is nog een tijdje gezellig met elkaar zitten kletsen en toen op naar de hut. Ai ai ai het was daar nog steeds warm. Op de slaapplek van Lie voelde je helemaal geen wind van de chinook dus wij zijn overdwars op onze zandzak gaan liggen, omdat er 1 anders strak tussen 3 muurtjes lag. Soms zijn korte pootjes best handig. Na een plaknacht, helaas was er nog steeds geen water, dus ons maar weer gewassen met een washand en water uit een fles op naar het ontbijt dat was ook weer prima voor elkaar, lekker van gesmikkeld. Boven de bedenkelijke gezichten van gisteravond hing nu een soort wolkje van overwinning zo van yes dit hebben we toch ff doorstaan en meegemaakt op naar de volgende nacht in een hut. We gaan weer in het busje en rijden een klein stukje, we gaan eruit en lopen langs het gebouw van de regering, een markt, de gevangenis en kijken rond bij een school. Helaas hebben de kids ook vakantie dus die zien we niet. Na een tijd rondgesjouwd te hebben gaan we naar de pont. De chauffeur van ons busje staat al aan de overkant. Wij mogen nadat we wat hindernissen genomen hebben in een klein bootje stappen en brengt ons als een soort VIP’s meteen naar de overkant, hoeven op niks en niemand te wachten. Aan de overkant drinken we even iets fris en eten een banaantje dan instijgen en weer gaan. De gids baalde ervan dat we gister geen nijlpaarden hadden gezien dus wil vandaag nog een poging wagen, dus we gaan weer op dezelfde plek als gister aan boord en varen we een eind. We hebben er een hard hooft in. De boot maakt een bocht en de kapitein zegt dat hij een nijlpaard ziet, we geloven onze eigen oren niet en zien het ook echt niet. Hij blijft stug volhouden en vaart naar de plek waar hij hem zag, hij heeft mega goede ogen, want het nijlpaard zat er echt wij hebben hem ook gezien het waren er zelfs 2 een grote en een kleintje, prachtig! Weer verder en even later roept de kapitein weer, ja hoor weer 1, deze was ff een tandje groter, echt mooi. Weer terug en we mogen weer int busje. We rijden nu naar onze volgende stop waar we weer overnachten in een hut. We komen eraan en ik denk wederom waarom wou ik dit? Té erg maar ik ben gewoon verwend en piep snel. We melden ons bij de receptie en na het invullen van de paperassen, doorgeven van wat we eten wilden, jaja de lunch om 16.00u krijgen we onze hut toegewezen. Bij aankomst hadden we al gezien dat er een zwembad was en dat er ook nog water in zat, dus na aankomst in de warme hut en de inspectie daarvan onze zwemkleding aangetogen wilden we naar het zwembad, maar het eten was klaar dus eerst een bord patat naar binnen gewerkt. De gids had er lucht van gekregen dat ze in de avond nog een after party van het offerfeest hadden met knetterharde muziek tot minstens 3 uur in de nacht en vroeg of we wel wilden blijven of dat we liever ergens anders gingen overnachten. De andere twee dames die met ons mee waren kenden de locatie en wisten ons te vertellen dat het daar een waar rustoord was met heerlijke bedden een goede ventilator en een goede douche, maar geen zwembad. Het was ongeveer een uur rijden, maar de keuze was heeeeeel rap gemaakt, op naar het rustoord!
Bij aankomst bleek dat de dames niets teveel gezegd hadden het was er prachtig, mooie vogels, apen, eekhoorns, vleermuizen en ander gedierte. Keurig nette hut, de zon scheen figuurlijk ook al werd het al bijna donker. WoW WoW WoW wat kun je opknappen van een douche zeg, heerlijk! Om 20.00u hadden we het diner, hoe ze het zo rap voor elkaar hadden voor ons als enige gasten weet ik niet maar de smaak was toppie, daar kan menig restaurant in Nederland nog wat van leren. Gezellig nog wat met elkaar gekletst over onder andere de cultuurverschillen en andere dingen twas leuk en uiteindelijk onze hut opgezocht.

14 augustus 2019
Na een goede nacht werden we om 7.30u voor het ontbijt verwacht. Uiteraard waren we keurig op tijd, maar ik Afrika hebben ze geen klok maar wel de tijd. Twas geloof ik wel 8.15u toen het buffet gereed was. Niet klagen ook dit was weer voortreffelijk. Gisteravond hadden ze soort van knoflookmayonaise die hadden we toen flink veel gegeten, want volgens ons hield dat de muggen wel op afstand. Vanmorgen hadden we daar wel weer zin in en ja ze hadden het weer, kweet zeker dat je tegen de lucht uit onze wafeltjes kon leunen, maar de muggen waren er helaas niet spontaan door uit de lucht gevallen, wel hadden ze ons op de benen te pakken gehad, maar dat mag de prik niet drukken. We zouden na het ontbijt een rondvaart door de mangroves gaan maken op zoek naar krokodillen. Na het spotten van bijzonder vogels, zien we er 1 wow tis een echte denken we, er worden driftig foto’s gemaakt. Even later wordt het bewijs geleverd dat het een echt is, ik vermoed dat de krokodil verblind werd door het flitslicht en hij zet het op een lopen. Hoooo stop nu maar 2 meter vanaf de boot met een aantal miss piggy’s erin is teveel om op 1 dag op te eten. We varen nog een stukje door en keren uiteindelijk om. We komen weer langs de krokodil en hij ligt er roerloos en we varen er langs, we willen nog ff terug dus de kapitein ze de boot in z’n achteruit om aan onze wensen te voldoen. Helaas, de krokodil bedenkt zich niets en duikt het water in, gelukkig is het water bruin dus we zien niet welke kant hij op zwemt.
Weer aangekomen bij het rustoord staat de gids die achterbleef ons al op te wachten, hij is alweer klaar om te gaan, dus instijgen en door. We willen nog graag bij een gezin in huis kijken en er wordt met de gidsen overlegt of dat kan, ja hoor dat kan in Afrika kan alles. Onderweg kopen we een zak rijst om aan het gezin te geven. We stoppen bij een huisje, vader is niet thuis, moeder is niet thuis en ja er piept vast een muis in het voorhuis. De zoon des huizes is er wel en hij vindt het prima dat we even binnenkijken. De stenen omtrek bestaat uit 4 kleine vertrekken en daar leeft men. Zo dan sta je wederom met beide korte pootjes op de grond en besef je weer dat je niet zo moet piepen, wijze les voor me. Als dank geven we een zak rijst. Ze zijn ons zo dankbaar dat moeder gehaald wordt, vraag me niet waar vandaan maar ze was er, kind op de arm en helemaal blij. Ze snelde zich naar binnen, kleedde zich om. Er werd ergens een jerrycan vandaan gehaald, men trok een stok uit de bosjes en daar was de muziek. Inmiddels hadden meer mensen lucht van ons gekregen, misschien wel omdat we minder gedoucht hadden dan normaal. En het was gelijk een feestje. Moeder begon met dansen en had ook een hoed die gooide ze naar me ik gooide hem terug maar dat was niet de bedoeling, als ze de hoed naar je toe gooide was het de bedoeling dat je met haar mee danste uuh okay. Afijn niet kinderachtig zijn dus hup meedoen, zo waren we allemaal om de beurt de klos. Ik weet niet wie er het meeste schik had de blanken of de bruinen maar in elk geval waren de heupen weer lekker los. Weer in de bus na afscheid genomen te hebben van tig kinderen en op naar ons hotel waar we om 13.30u gevuld met veel indrukken arriveerden. Snel naar onze kamer met airco, de zwemkleding aangetogen en naar het strand, lekker geluncht en daar uiteraard de indrukken nog eens voorbij laten komen, wow wat hebben we veel gezien en veel meegemaakt en zeker een indruk van Afrika gekregen en tevens tot de conclusie gekomen dat het voor een Europeaan niet eenvoudig is om voor altijd te wonen.