Laatste dag in San Juan Del Sur

04-08-2009

Vanmorgen weer op tijd ontwaakt en een tijd met bekende Nederlanders zitten mailen. Ik was zo op tijd dat ik de vraag kreeg of ik me niet nog een keer om moest draaien, maar ik kende de kamer en het plafond al op mijn duimpje en had daar internet verbinding dus was zou je dan naar het plafond gaan liggen staren. 7:45 uur richting de oceaan gewandeld om daar te gaan zwemmen, was lekker tot het moment dat ik eruit en ik op 2 centimeter na op een rog met een doorsnee van zo’n 20 cm stapte, toen ben ik direct weer terug naar het Hostel gegaan.

Nog even gemaild, foto’s opgelost en lekker gedoucht. Roos was al naar het strand gewandeld en wij hadden afgesproken dat ik haar daar op zou zoeken. Zo gezegd zo gedaan. Roos gevonden zij had net haar ontbijt op en ging een strandwandeling maken. Ik heb een heerlijk fruitonbijt besteld en daar op mijn gemak van genoten. Het bestond uit watermeloen, oranje meloen, ananas en banaan en dat allemaal vers. Toen weer terug naar het Hostel, koffer ingepakt want we moesten vandaag helaas weer terug naar Granada.

Om 9:45 uur naar Casa Oro gelopen want daar stond de bus die ons naar het strand zou brengen. Gevraagd of we onze bagage daar mochten laten staan, eerst deed mevrouw een beetje moeilijk maar even later bood ze ons een locker aan zodat wij de spulletje achter slot en grendel konden zetten, wel zo zo veilig.

10:00 uur werden we aangemaand om in de Jeep te gaan zitten die ons weg zou brengen. De surfboards van de andere personen werden er op vast gesjord en we konden gaan. We vertrokken met 2 jongens uit
Australie, één uit Engeland en een meisje uit USA, zij gingen allemaal surfen en wij Roos en ik lekker zwemmen. Na een half uur over de ongebaande wegen te hebben gehobbeld kwamen we aan bij het kei gave strand. De golven waren hier nog hoger dan in San Juan Del Sur zelf, vandaar ook dat de surfers daar heen gingen. Tijdje naar de surfers zitten kijken en toen zelf ook er ingedoken. De oceaan is heel bijzonder als er een grote golf aankomt trekt ze je eerst mee de zee in om je vervolgens kei hard op het strand terug te gooien, zo hard dat je badpak gelijk binnenstebuiten aan je lijf zit. Ik ben zo blij dat ik geen bikini aan mag…………..

Nog even wat gedronken en om 13:00 uur werden we opgehaald door een vrachtwagentje. In de bak van dit vrachtwagentje hadden ze twee banken gemaakt en daar konden wij op gaan zitten. De tocht weer aangevangen en we hobbelden weer door de bush bush. Onderweg hadden we een flinke regenbui was wel fijn kon het zou en zand een beetje van ons afspoelen. Aangekomen in San Juan Del Sur zijn we eerst een hapje gaan eten. Na deze verrukkelijke maaltijd onze koffer opgehaald en naar de bus gegaan die zou om 15:20 uur vertrekken en stond al klaar, vertrok keurig op tijd. In Rivas aangekomen waar wij de bus naar Granada moesten hebben wilden we de bus uitgaan maar de bijrijder zei dat we moesten blijven zitten, ja maar stonden wij. Hij vertelde ons dat de bus naar Granada al weg was en dat we met de bus die naar Managua ging mee moesten maar dat we op hem moesten vertrouwen het kwam allemaal goed. Wij maar weer rustig een plekje opgezocht.
De bus had lekker de vaart er in en zo’n 20 kilometer voor Granada kregen Roos en ik de bus die voor ons reed in het vizier en dat was de bus naar Granada. Onze bus haalde die bus in en de bijrijder ging buiten de bus hangen en zei dat hij twee personen had die met die andere bus mee moesten. Eerst volgende halte wij eruit en stopte de bus naar Granada ook. Ze pakten mijn koffer op sjouwden die naar binnen en wij moesten ook achteraan in de bus erin klimmen. Daar stond ook de bagage van de andere passagiers zoals, vissen, brood, meloenen en ga zo maar door, hier kijken ze niet zo nauw, moet je voor in China zijn. Na een tijdje kwamen we aan in Granada het was dus helemaal goed gekomen. Weer naar onze huizen gewandeld en om 20:30 uur weer afgesproken in de stad want het was de bonte avond voor Roos. Roos opgehaald toen Marian en Amanda zij hadden ook een gezellig tentje ontdekt wat van een Nederlander was, helaas verkocht die geen frikadel speciaal, want daar had ik wel even zin in, maar wel genoeg andere dingen die ook lekker waren. Nog wat gedronken en toen hebben zij mij thuis gebracht. Afscheid genomen van Roos, nog even geklungeld, was opgehangen en toen de slaapzolder opgezocht.

Buenos Dias.