Weer zo'n gave dag
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cora
29 Juli 2009 | Nicaragua, Granada
Vandaag ontbeten met Nicaraguaans fruitontbijt, dat bestond uit watermeloen en bananen, had ik gekocht bij een vrouwtje op de hoek van de straat, ze maakte het klaar waar ik bij stond, verser kan het bijna niet, smaakte goed.
Vandaag hadden we afgesproken om 8:00 uur bij het huis van Roos te zijn want we zouden de op de Mombacho (vulkaan) de canopy tour gaan doen. Ik zal eerst even kort vertellen wat dat is. Tussen de bomen in het oerwoud hebben ze stalen kabels gemaakt, je wordt dan gezekerd aan zo’n kabel met allerlei materiaal en zweeft zo van boom naar boom en je kunt kiezen hoe je dat doet. Als je standaard gaat om het even zo te noemen ga je alleen en wordt je aan de andere kant opgevangen. Als je wat bijzonders wil zoals ondersteboven, superman dan ga je samen met een ervaren persoon.
We werden keurig op tijd opgehaald door een Pick-up en mochten met zijn 5en (Roos, Alexandera, Coerd, Stijn en ik) achter in de bak, leuk was dat. Toen we daarin zaten kregen we helaas een paar regendruppeltjes op ons. Eindje gereden en toen konden we de weg naar de Mombacho op. Toen we halverwege waren konden we het ticket kopen en stapte de crew ook bij ons aan boord. Na enkele steile bochten gemaakt te hebben komen we aan de plaats waar we onze canopy uitrusting klaar hangt.
We krijgen allemaal onze uitrusting aangetrokken en onder leiding van Oscar wandelen we een stukje naar boven, naar het eerste platform. Oscar legt ons de spelregels uit en wat hem betreft kunnen we gaan. We konden onze fototoestellen afgeven, want er was 1 man mee die foto’s van ons maakte met onze camera’s. Ok dan op naar het eerste platform……..
Het eerste platform bereikten we door het beklimmen van een trap, ik heb de treden niet geteld maar het was wel iets hoger dan de 13 treden die normaal gesproken in een trap zitten. Uhum daar stonden we dan al dan niet met knikkende knieën. Wie gaat het eerst? Roos was zo dapper. De cameraman en twee anderen van de crew waren al naar de overkant en stonden op het volgende platform. Roos was klaar voor vertrek en ging, dat was goed te horen. Alexandra was ook al gegaan en nu mocht ik. Omdat ik zo groot ben moest ik springen te samen met een knietje van Oscar om me te zekeren, afijn dat is gelukt, ik dacht wel even waar ben ik aan begonnen zeg?? Klaar voor vertrek en gaan, de eerste overtocht overleeft ik wist toen wat het was en vond het daarna super gaaf, nog 16 te gaan, kom maar op!
Het was echt supergaaf die uitzichten die je had en dat gevoel van vrijheid en zo midden in de natuur, ook dit moet je zelf meemaken. Toen we de laatste baan gehad hadden zagen we echte apen in de boom, helaas geen foto kunnen maken, want ik denk dat ze schrokken van hun familie.
Onze uitrusting uitgetrokken en weer in de Pick-up richting de opstapplaats, tassen gepakt en met de Pick-up richting een koffietentje gereden. Oscar vertelde ons van de koffieboeren die daar zaten en dat het de beste koffie is van heel Nicaragua, het smaakte inderdaad heel goed. Poosje rondgekeken, foto’s gemaakt en toen kwam er een soort legertruck die ons naar de Mombacho gebracht heeft, daar uitleg gekregen over de routes die je kon bewandelen over te top van de Mombacho en toen zijn we vertrokken. Gewandeld, door de bush bush, mooie planten, dieren en vergezichten gezien, gaan jullie ook zien op de foto’s.
13:30 uur moesten we weer terug zijn op ons beginpunt van de wandeling want dan zou de truck ons weer halverwege de berg afzetten, we waren keurig op tijd terug. Halverwege de berg zat Oscar al weer op ons te wachten en samen met hem zijn we weer in de Pick-up richting het huis van Roos gereden. 14:20 uur waren we daar. Gebeld met mijn held want die was jarig, een groot gedeelte van de familie heeft geloof ik gelijk maar even meegekeken, was heel gezellig.
Tijdje in de hangstoel gehangen, gehyvest, want er waren nog Nederlanders op op dit voor het zo late tijdstip en om 15:45 uur naar de Spaanse school gegaan, want daar hadden we om 16:00 uur kookles.
Angelique gaf aan wat we gingen koken en wat daar allemaal in moest. Wat er allemaal in ging weet ik niet meer maar ik heb tomaat, knoflook, paprika, ui, taco’s, kip en banaan gezien. De banaan werd gebakken was erg lekker. Nadat alles gekookt was hebben we het gezamenlijk (11 personen) onder het genot van een mixje gemaakt door Angelique opgegeten. Onder het koken en eten mochten we officieel alleen Spaans praten maar je weet wel hoe dat gaat als je met 7 mensen zit die Nederlands kunnen.
19:00 uur was het afgelopen en zijn we allen huiswaarts gekeerd. Ik ben samen met Alexandera en een andere vrouw de stad uitgelopen omdat zij beiden bij mij in de buurt wonen.
Heerlijke relaxavond gehouden, want morgen mogen we er weer tegen bij Los Pipitos.
Hasta la pasta.
Vandaag hadden we afgesproken om 8:00 uur bij het huis van Roos te zijn want we zouden de op de Mombacho (vulkaan) de canopy tour gaan doen. Ik zal eerst even kort vertellen wat dat is. Tussen de bomen in het oerwoud hebben ze stalen kabels gemaakt, je wordt dan gezekerd aan zo’n kabel met allerlei materiaal en zweeft zo van boom naar boom en je kunt kiezen hoe je dat doet. Als je standaard gaat om het even zo te noemen ga je alleen en wordt je aan de andere kant opgevangen. Als je wat bijzonders wil zoals ondersteboven, superman dan ga je samen met een ervaren persoon.
We werden keurig op tijd opgehaald door een Pick-up en mochten met zijn 5en (Roos, Alexandera, Coerd, Stijn en ik) achter in de bak, leuk was dat. Toen we daarin zaten kregen we helaas een paar regendruppeltjes op ons. Eindje gereden en toen konden we de weg naar de Mombacho op. Toen we halverwege waren konden we het ticket kopen en stapte de crew ook bij ons aan boord. Na enkele steile bochten gemaakt te hebben komen we aan de plaats waar we onze canopy uitrusting klaar hangt.
We krijgen allemaal onze uitrusting aangetrokken en onder leiding van Oscar wandelen we een stukje naar boven, naar het eerste platform. Oscar legt ons de spelregels uit en wat hem betreft kunnen we gaan. We konden onze fototoestellen afgeven, want er was 1 man mee die foto’s van ons maakte met onze camera’s. Ok dan op naar het eerste platform……..
Het eerste platform bereikten we door het beklimmen van een trap, ik heb de treden niet geteld maar het was wel iets hoger dan de 13 treden die normaal gesproken in een trap zitten. Uhum daar stonden we dan al dan niet met knikkende knieën. Wie gaat het eerst? Roos was zo dapper. De cameraman en twee anderen van de crew waren al naar de overkant en stonden op het volgende platform. Roos was klaar voor vertrek en ging, dat was goed te horen. Alexandra was ook al gegaan en nu mocht ik. Omdat ik zo groot ben moest ik springen te samen met een knietje van Oscar om me te zekeren, afijn dat is gelukt, ik dacht wel even waar ben ik aan begonnen zeg?? Klaar voor vertrek en gaan, de eerste overtocht overleeft ik wist toen wat het was en vond het daarna super gaaf, nog 16 te gaan, kom maar op!
Het was echt supergaaf die uitzichten die je had en dat gevoel van vrijheid en zo midden in de natuur, ook dit moet je zelf meemaken. Toen we de laatste baan gehad hadden zagen we echte apen in de boom, helaas geen foto kunnen maken, want ik denk dat ze schrokken van hun familie.
Onze uitrusting uitgetrokken en weer in de Pick-up richting de opstapplaats, tassen gepakt en met de Pick-up richting een koffietentje gereden. Oscar vertelde ons van de koffieboeren die daar zaten en dat het de beste koffie is van heel Nicaragua, het smaakte inderdaad heel goed. Poosje rondgekeken, foto’s gemaakt en toen kwam er een soort legertruck die ons naar de Mombacho gebracht heeft, daar uitleg gekregen over de routes die je kon bewandelen over te top van de Mombacho en toen zijn we vertrokken. Gewandeld, door de bush bush, mooie planten, dieren en vergezichten gezien, gaan jullie ook zien op de foto’s.
13:30 uur moesten we weer terug zijn op ons beginpunt van de wandeling want dan zou de truck ons weer halverwege de berg afzetten, we waren keurig op tijd terug. Halverwege de berg zat Oscar al weer op ons te wachten en samen met hem zijn we weer in de Pick-up richting het huis van Roos gereden. 14:20 uur waren we daar. Gebeld met mijn held want die was jarig, een groot gedeelte van de familie heeft geloof ik gelijk maar even meegekeken, was heel gezellig.
Tijdje in de hangstoel gehangen, gehyvest, want er waren nog Nederlanders op op dit voor het zo late tijdstip en om 15:45 uur naar de Spaanse school gegaan, want daar hadden we om 16:00 uur kookles.
Angelique gaf aan wat we gingen koken en wat daar allemaal in moest. Wat er allemaal in ging weet ik niet meer maar ik heb tomaat, knoflook, paprika, ui, taco’s, kip en banaan gezien. De banaan werd gebakken was erg lekker. Nadat alles gekookt was hebben we het gezamenlijk (11 personen) onder het genot van een mixje gemaakt door Angelique opgegeten. Onder het koken en eten mochten we officieel alleen Spaans praten maar je weet wel hoe dat gaat als je met 7 mensen zit die Nederlands kunnen.
19:00 uur was het afgelopen en zijn we allen huiswaarts gekeerd. Ik ben samen met Alexandera en een andere vrouw de stad uitgelopen omdat zij beiden bij mij in de buurt wonen.
Heerlijke relaxavond gehouden, want morgen mogen we er weer tegen bij Los Pipitos.
Hasta la pasta.
-
29 Juli 2009 - 14:52
Petra:
Ha Coor,
Terug uit Israël eerst es ff op je site zitten kijken... en lezen uiteraard! Zo, jij maakt echt van alles mee! Die Coor staat neregens voor, nog niet voor een los hek. Haha. Leuk die verslagen iedere dag, tegelijk ook handig want kan me voorstellen dat je anders onmogelijk alles kunt onthouden! Dat heb ik al na dertien dagen Israël. Was indrukwekkend, vermoeiend, maar ook fantastisch en supergezellig!
Hee, succes met alles en hou je taai!
Hasta la pasta -
29 Juli 2009 - 18:16
Wijnie:
Gaaf!!
Goed van je joh! Wat een lef heb je.
groetjes wijnie -
29 Juli 2009 - 18:40
Henriëtte En Liane:
ha Celia,
Leuk om je verhalen steeds weer te lezen. Goede bekomst trouwens!Je vermaakt je daar wel, zo lezen we. Je beleeft echt van alles!! Gelukkig heb je daar je familie gezien ;-)
Succes daar verder met de kids en je spaanse lessen! Je zult nog Spanjaard worden daar!!
tot gauw en groetjes van Anneke en Antonia! -
29 Juli 2009 - 22:40
Willemijn:
Ha Cora,
Wat leuk dat we zo op de hoogte blijven van wat jij daar allemaal doet, en beleefd!
Wat een onderneming vandaag zeg! Leuk hoor.
En als ik het zo lees, zijn de mensen daar ook erg lief voor je.
Veel succes!
Groetjes,
Willemijn -
30 Juli 2009 - 16:11
Vakantiegangers:
Ha geweldige lieve zus,
Wat een belevenissen... Echt gaaf!! Heb je zeker al heel veel foto´s??
Enne je begint daar ook al aardig je vrienden te krijgen he!!
Was leuk he dat dinsdag iedereen naar je ging kijken!!
Moest je vandaag wel weer naar de kindjes???
Hee topper zet ´m op!! Ik binne trots op oe..
Dikke xxx Hvje onses -
30 Juli 2009 - 18:35
Jan M:
Ha Cora
Zo telezen goed naar je zin.Een hele belevenis.Wens je nog fijne dagen toe.
Groet van je neef JM. -
30 Juli 2009 - 20:19
Charlotte:
Ha Cora, ik maak er maar een gewoonte van om je blog ook te lezen. Zo grappig om hier allemaal mensen uit het zwembad aan te treffen!
Is Los Pepitos morgen gewoon open? In onze buurt zijn alle scholen dicht ivm een nationale docentenvergadering... zucht... en er is al zo weinig school!
Nou, wellicht tref ik je vanmiddag of morgen weer. Groeten, Charlotte (en stefan natuurlijk) -
30 Juli 2009 - 21:19
Evelien:
Bonjour madame,
Ik had begrepen dat je op werkvakantie ging...Dat je op vakantie bent geloof ik ondertussen wel maar dat werken??
Het lijkt me wel een hele ervaring, als wij 'vroeger'op de speelweide aan de kabelbaan hingen voelden we ons ook al een hele piet maar ik denk dat jij ook wel een paar kriebels meer in de buuk had. Je bent in ieder geval niet voor niets de zee overgevlogen want je maakt van alles mee, echt leuk.
Truste, wamt voor ons is onderhand bedtijd.
Groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
