Dode zee, mozaïek,

28 April

Na een niet al te lange nacht zijn we rond de klok van 8.00u gestreken en gesteven en klaar voor het ontbijt. We waren reuze benieuwd wat er zou zijn, nou geloof met het kwam best in de buurt van een buffet van Toos en Gerrit, de keuze was reuze en Twas smikkelen. Weer aanmerkelijk aangedikt konden we daarna ons nog even rustig klaar maken, want om 10.00u zou onze vriend ons weer ophalen om mee naar de kerk te gaan. Iets over 10’en reed de auto voor en met een paar minuten waren we er. De overige familieleden waren er al. Onze vriendin gefeliciteerd, zij had vandaag haar Koninginnedag. Daarna naar binnen voor de dienst, de kerk zat vol. Er werd gepreekt, gebeden en gezongen. Aan het eind deden vroegen ze nog wie er voor het eerst aanwezig was met daarbij het verzoek om te gaan staan. Een heel aantal mensen stonden op. Daarna kwam er iemand met een microfoon langs en moest men zeggen wat hun naam was en waar men vandaan kwam en daarna volgde er een applaus,met dat spelletje hebben wij ff niet meegedaan. Na de dienst gaan we naar het huis van onze vrienden en we drinken daar koffie en eten appelgebak, ook dat kunnen ze hier bakken, had ze geweldig gedaan. We zitten gezellig bij elkaar en keuvelen zo lekker aan. Ineens zien we dat het al 15.00u is of we ook nog moeten eten, ja hoor laten we dat maar doen, onze vriend gaat naar de bakker en komt terug met van die platte broden, dipjes en falafel. We genieten er weer met volle teugen van. Daarna gaan we even met onze vriendin een ommetje maken en wat boodschappen doen. Het voelt gelukkig niet onveilig, wel moet je goed je ogen opengehouden maar dat is meer voor de ongelijkheden in de stoep, anders lig je op je giechel. Omdat we wat te vieren hebben gaan we uiteten er is een restaurant in de stad uitgezocht met een schitterend uitzicht en heerlijk eten, het was weer smikkelen. Na het etentje werden we thuis gebracht en zijn we om iets voor elven lekker gaan maffen.

29 april

Vandaag zitten we iets over 8 weer aan de ontbijt tafel. Het buffet is anders dan gister en weer is de keuze reuze. Het meisje van de bediening komt vragen of we een omelet willen en dan hebben we ook mogende keuze uit een gewone of een variant met groenten, we kiezen voor de gewone variant. Maken weer een keuze van het lekkere eten wat op het buffet voor geschoteld staat en eten ons weer tonnetje rond. We kunnen nog even terug naar onze kamer want we worden om 10.00u opgehaald. We rommelen nog wat en gaan daarna op de stoep zitten wachten er is altijd wat te kijk. Daar komen onze vrienden aan en wij stappen in, vandaag staan de dode zee en Madaba op het programma. We rijden door het afwisselende landschap waar we hier en daar bedoeïenen zien wonen in tenten, sommige hebben zelfs de kamelen buiten rond lopen. Na een korte tussenstop komen we aan bij de dode zee, we genieten eerst ff van een lekker bakje koffie en de appeltaart die nog over was van gister, heerlijk! Dan gaan we naar beneden om dichter bijbrengen dode zee te komen, we hebben onze zwemkleding mee, maar als we de douches bekijken en de omkleed hokjes (lees 4 planken schots en scheef, waar ik via zelfs de kieren naar binnen kan stappen) zien en bedenken dat we dan wellicht de ganse dag jeuk van het zout hebben en het andere stadje nog gaan bezoeken nemen we het besluit om alleen het water met onze tenen aan te raken. We lopen een stuk langs de dode zee en zijn verbaasd hoe mooi het is, het is super groot en echt schitterend om te zien! Na een poos hier rond gesjouwd te hebben, gaan we weer in de auto op weg naar Madaba. We nemen de route door de bergen, weer anders, maar weer mooi. Onderweg stoppen we even om te eten en genieten vanaf grote hoogte van onze bammetjes met het uitzicht over de dode zee. Daarna weer in de auto en slingeren we door de bergen naar Madaba de mozaïekstad. Door heel de stad zie je de mozaïeken en de mozaïek winkels. Knap staaltje werk! We gaan naar binnen in de St John en beklimmen ook de steile toren, het is even een klimtour om er te komen maar dan hebben we ook wat. Een mooi uitzicht over de stad en de vlakke velden van Moab. Na een tijdje van het uitzicht genoten hebben klauteren we weer naar beneden. We struinen nog wat door de stad en besluiten dan in deze stad een hapje te gaan eten. We lopen langs een restaurant en dat lijkt ons wel, nou dat was niks te veel gezegd, wat kunnen die gasten koken zeg, het eten hier (sorry dat ik het zo vaak type) is werkelijk geweldig! Weer aanmerkelijk aangedikt rollen we zo ongeveer naar de auto. We kijken hier en daar nog in een souvenirwinkeltje, kijken, kijken en kopen niet. Daarna in de auto en worden we weer naar ons hotel gebracht. Daar aangekomen kleden we ons ff om op de kamer want bij ons is de stad was er ff een temperatuurverschil van meer dan 10 graden in het vergelijk met de omgeving bij de dode zee en daar was het 27, we bibberden bijna. We waren weer gereed en gingen nog ff op sjouw, dat kan hier prima, we kijken, kijken en kopen weer niet en sjokken zo door de stad. We hebben we zin in een bakje koffie, maar restaurantjes die dat bij ons op elke hoek van de straat aanbieden kennen ze hier niet. We weten wel dat er naast ons hotel een koffiehuis zit en besluiten daar te gaan kijken voor het zwarte goud. Een beetje schoorvoetend gaan we naar binnen, omdat we niet helemaal zeker weten of vrouwen welkom zijn, de cultuur is hier namelijk net ff anders dan in ons kikkerlandje. We zien een stuk of 5 kerels staan en denken wegwezen, maar voordat we dat ook gedaan hebben heeft er 1 ons al in het vizier gekregen en staat hij al bij ons. Hij spreekt prima Engels, vraagt uiteraard waar we vandaan komen en wat we willen. Sinds dat we uit Nederland gekomen zijn komen we uit Amsterdam dus dat roepen we steeds braaf, met de verwachting dat ze die plaats wel kennen, het interesseert ze eigenlijk toch geen bal en als ze het al wel kennen is het van bepaalde plantensoorten. Ook zeggen we dat we een bakje thee en koffie willen drinken, geen probleem dat kan, hij wijst ons verderop in de zaak een tafeltje aan en daar zien we ook meerdere dames zitten die aan de waterpijp lurken. Deze keer zijn wij de bezienswaardigheden. Na een poosje krijgt Eef haar thee, met een schaaltje verse munt erbij, ze doen hier zet zakje er vast voor je in dus als je geluk hebt is de thee direct dezelfde kleur als koffie. De koffie deden ze wat langer over maar die kwam tenslotte ook, het was oploskoffie, dat schijnt hier een luxe te zijn, maar het smaakte prima! Na een tijdje het gebeuren in het koffie huis aanschouwd te hebben, zijn we gaan betalen en de straat weer opgegaan, we hadden nog even wat boodschappen nodig. We zijn opzoek naar een super markt en lopen zonder op de grond te kijken maar vooral speurend naar een supermarkt rond. Door zo rond te loeren zie je ook kleine op en afstapjes niet, nou dat heb ik geweten, voordat ik het doorhad zeilde ik als een walrus over de stoep, gelukkig was het zo’n hele gladde, maar uiteraard vol stof. Zo rap als ik er lag stond ik ook weer overeind, naast me zag ik iemand heel beduusd kijken. Toen bleek dat ik niks mankeerde hebben we keihard staan lachen, zo hard dat ze bijna ook de stof van de stoep afdreef door onze tranen. Toen we achterom keken zat er 1 grote veeg op de vloer en mijn kleding helemaal vol stof, foj. Wel hadden we inmiddels de supermarkt gespot, wat inkopen gedaan terug naar het hotel, wat gerelaxt en om half 1 de koffer in.